Londyn - dzień 2. Rower miejski - pojazd.

Sobota, 16 sierpnia 2014 · dodano: 03.09.2014 | Komentarze 4

Uczestnicy:

Wpis z drugiego dnia pobytu w Londynie to okazja, by nieco szerzej opowiedzieć o londyńskim miejskim rowerze.
Przy okazji przepraszam za długą przerwę, ale... no, ostatnie dni nie były moimi najlepszymi.

Jaki powinien być rower miejski? Dostępny i przystępny. Ten londyński właśnie taki jest.

Przystępny, bo jest strasznie prosty. Jedyne co musi wiedzieć jego użytkownik to jak wyregulować sobie siodełko, gdzie zmienia się biegi i gdzie znajduje się dzwonek. I oczywiście jak rower odblokować ze stacji dokującej i jak go potem zablokować.

Na początek zdjęcie roweru zadokowanego w stacji:

Rower ma tylko trzy biegi, a zmienia się je manetką zainstalowaną w chwycie kierownicy (pod prawą ręką). Grip shifty mają swoje wady i nie są zbyt wygodne, ale z tym tutaj nie miałem żadnych problemów. Ania jedynie narzekała po jakimś czasie, że skórę ma podrażnioną od kręcenia manetką. Wydaje mi się, że jest to i tak zdecydowanie prostsze dla "szarego" użytkownika miejskiego roweru niż normalna manetka do zmiany przerzutek (a z pewnością trudniejsza do zepsucia). Tym bardziej, że mamy ich tu tylko trzy.

Rower jest masywny i bardzo ciężki. Jedzie się nim jak czołgiem i trzeba go sobie najpierw na spokojnie wypróbować i wyczuć zanim się wjedzie na ulicę. My oczywiście od razu rzuciliśmy się w ruch uliczny i na pierwszym skrzyżowaniu ledwo wyhamowałem przed stojącym na światłach autobusie. Więc jedzie się tym rowerem wolno (bardzo rzadko rozpędzałem się do prędkości 20 km/h, ale to wynika również z konieczności częstego zatrzymywania się, z gęstego ruchu ulicznego i z mojej ostrożności) i wolno się nim też hamuje. Jednoślad  jest uzbrojony w dwa hamulce - przedni i tylny i są one obsługiwane standardowymi klamkami. Kierownica nie jest regulowana i ma dość ograniczony promień skrętu, żeby przez przypadek się na nim nie wyłożyć na środku jezdni.

Rower wyposażony jest w "koszyk" na kierownicy. Oczywiście jest to prosta konstrukcja stalowa zespawana razem z kierownicą. W ogóle rower stara się być jednoelementowy, tak żeby nie można było z niego wiele odkręcić i zabrać ze sobą. Koszyk nada się, żeby włożyć do niego siatkę z zakupami czy nie wypakowany po brzegi plecak. Bagaż umacnia się elastyczną gumą, tak, żebyśmy nie zgubili go podczas jazdy. Jest to rozwiązanie bardzo proste i jak się okazało praktyczne, gdyż do tak umocowanego plecaka byłem w stanie bezpiecznie podłączyć swoją nawigację i jej używać podczas jazdy. Bez plecaka nie było mowy o tym, żeby gdziekolwiek nawigację zaczepić. Także jeśli chcecie coś przymocować do kierownicy - nie uda się.

Pojazd wyposażony jest w światło przednie i tylne, które uruchamia się automatycznie podczas jazdy, więc użytkownika nawet nie interesuje jego włączanie i wyłączanie. Światło po prostu jest. A zasilane jest za pomocą dynama wbudowanego zapewne w piastę. Gdy się zatrzymamy zasilanie utrzymywane jest jeszcze przez jakiś czas (1-2 minut).

Nad kołami znajdują się błotniki. Jechaliśmy raz po deszczu, po mokrych ulicach i przyznać trzeba, że błotniki sprawdziły się wyśmienicie. Z naszych kół na nas nie chlapało. Gorzej było z mijającymi nas samochodami, które potrafiły nam zmoczyć buty. Na szczęście nic więcej, bo auta w centrum poruszają się żółwim tempem.

Chwyty są bardzo wygodne - gumowe i miękkie.

Jednoślad jest również wyposażony w nóżkę. Kurczę, jak sobie ją przypomnę to raczej powinienem napisać nogę. Gruby, ciężki stalowy kulas (literka "l" - nie "t"), na którym rower miał oprzeć całą swoją wagę. No właśnie - miał. Próbowałem kilka razy i ani razu nie udało mi się postawić rower na nóżce. Zawsze ciężar roweru z nią wygrywał. A był to wcale nie taki mały problem. Podczas postojów, które się zdarzały, kiedy w gąszczu uliczek skręciliśmy nie tam gdzie trzeba, z roweru trzeba było zsiąść. A przytrzymanie go ciałem nie należało do prostych rzeczy, bo jest to typowy rower miejski, w którym brakuje poprzecznej rury w ramie.

A o dostępności rowerów i o stacjach dokujących opowiem w kolejnym wpisie.

1) 
2)